Christchurch

Vandaag in Christchurch gebleven. Staan hier prima met onze Mightycamper. En we hebben de vermoeienissen van de reis nog in de benen. Zo hadden we in Singapore eigenlijk een overstaptijd van een uur. Ook al krap, maar door het uur oponthoud op Schiphol was daar niet meer van overgebleven. Gelukkig zat het vliegtuig voor 70 procent vol met mensen die ook dezelfde vlucht moesten halen en werd er op ons gewacht. Maar dit had tot gevolg dat de overstaptijd in Sydney ook heel kort werd. Bovendien hadden ze in Amsterdam tegen ons gezegd dat we de bagage in Sydney moesten ophalen en dan door de douane moesten. Geert had het nog 2 keer gevraagd en ja, dat moest echt. Wij dus al rennend naar de bagageband. Eerst langs de douane, die mij er natuurlijk uitpikte en nu moest ik een formulier invullen. En tot overmaat van ramp kwamen onze koffers maar niet te voorschijn. Maar weer eens aan een plaatselijke hotemetoot gevraagd en die snapte er niets van. Natuurlijk moesten we niet op de bagage wachten. We moesten met spoed naar boven voor de vertrekhal. Weer langs de douane, weer oponthoud. Wet van Murphy. Kwamen we boven, helemaal bezweet en daar was de vlucht een half uurtje uitgesteld......pfff.
Uiteindelijk lagen we natuurlijk pas laat in ons bedje en we wilden er weer op tijd uit voor het ontbijt en dan de camper ophalen. Dat laatste duurde ook nogal. Uiteindelijk waren we pas tegen 15.00 onderweg naar de camping, die we gelukkig al besproken hadden. Wel nog even boodschappen gedaan bij de Countdown, zodat we een uurtje later heerlijk met een biertje en een wijntje voor de camper zaten. Geert had gehoord dat op nog geen 200 meter vanaf de ingang van de camping een goed Grieks restaurant zat. Eigenlijk had ik macaroni op het menu staan, maar na het uitpakken van de koffers leek die Griek ons ook wel heel erg lekker. We hebben een goede koelkast en de ingrediënten voor de macaroni bleven nog wel even goed.
Lekker gegeten en daarna redelijk geslapen. Na een uitgebreid ontbijt zijn we vanochtend naar de bushalte gelopen (nog geen 10 minuten van de camping). Met de blue Line naar het centrum waar we onder de indruk waren van de beelden ten gevolge van de aardbeving. Ik heb nog nooit een stad gezien waar zoveel bouwvakkers aan het werk waren. De straten zagen oranje van veiligheidhesjes en afzettingmateriaal. En overal bouwkranen. Toch hadden ze uit de narigheid er al weer een posieve draai aan weten te geven. Voor de toeristen is er een aardbevingsmuseum, ze hebben een winkelgebied uit containers opgetrokken op een wijze dat ze nu ernstig overwegen om het maar te laten staan. Half ingestorte gebouwen worden weer opgevrolijkt door graffiti en de antieke tram rijdt al weer. Ons doel voor vandaag. Met die tram zijn we naar de ingang van de botanische trein gereden waar we met een shuttlebus naar de Gondala gereden werden. Met de gondelbaan naar boven waar we een prachtig uitzicht hadden over de stad, maar oom over de baai van Lyttleton. (Geert is hier een paar jaar geleden nog geweest met de Edamgracht), Na de lunch weer naar beneden, waar we de rest van de tramrit nog af konden maken.
Op de terugweg nog wat boodschappen gedaan en zo zaten we uiteindelijk om 21.00 naast onze bus te genieten van macaroni en een goed glas wijn. Zo maar niet al te laar naar bed, want morgen moeten we een wat langere rit maken . Tot nu toe hebben we niet eens 20 kilometer gereden.
Wordt vervolgd... De groeten van GReeRt.